ျပည္ေထာင္စုေန႔အေတြး
အဂၤလိပ္ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ျမန္မာျပည္မရယ္၊ ရွမ္းျပည္ပါ၀င္တဲ့ ေတာင္တန္းေဒသရယ္၊ ကယားျပည္နယ္ရယ္ဆုိၿပီး သံုးပိုင္းပိုင္းၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တယ္။ ဒီေနရာမွာ သံုးပိုင္းပိုင္းတယ္ဆိုတာက အစက တစ္စုတစ္ေ၀းတည္းရွိေနတာကို သံုးပိုင္းပိုင္းတာမဟုတ္ဘဲ နဂိုကတည္းက ဗမာေတြကသက္သက္၊ ရွမ္းေတြက သက္က္၊ ကရင္နီ(ယခု ကယား)ေတြကသက္သက္ သီးျခားလြတ္လပ္စြာ တည္ရွိေနတာျဖစ္လို႔ သံုးပိုင္းပိုင္းခဲ့တာပါ။ လြတ္လပ္ေရးအတူယူၾကဖို႔ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုေတာ့ ဗမာ၊ ကခ်င္၊ခ်င္းနဲ႔ ရွမ္းကိုယ္စားလွယ္ေတြက လက္မွတ္ထိုးခဲ့ၾကၿပီး ရခိုင္တို႔၊ ကရင္တို႔၊ ကယားတို႔က ေလ့လာသူေတြအေနနဲ႔ပဲ တက္ေရာက္ခဲ့ၾကပါတယ္။
အရင္တုန္းက မရွိခဲ့ဘဲ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ကေန အစျပဳလိုက္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဗမာျပည္မ၊ ရွမ္းျပည္နယ္၊ ကခ်င္ျပည္နယ္နဲ႔ ခ်င္း၀ိေသသတိုင္း တို႔ပဲ ပါပါတယ္။ ေနာက္မွ ကရင္ျပည္နယ္နဲ႔ ကယားျပည္နယ္ ၀င္လာတယ္။ ရခိုင္ျပည္နယ္တို႔ မြန္ျပည္နယ္တို႔ဆိုတာ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏုလက္ထက္မွ ျပည္နယ္အျဖစ္ သတ္မွတ္ခြင့္ရခဲ့တာပါ။ ရခိုင္သားေတြအေနနဲ႔ ရခိုင္ျပည္နယ္အျဖစ္ သတ္မွတ္ေရးအတြက္ မ်ားစြာ ႀကိဳးစားခဲ့ရပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ဗမာေတြအေနနဲ႔ နားလည္းထားသင့္တာက ဒီႏိုင္ငံဟာ အရင္တုန္းက သီးျခားလြတ္လပ္စြာေနထိုင္ေနၾကတဲ့ တိုင္းရင္းသားေတြအားလံုး ေပါင္းၿပီးမွ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုၿပီး တည္ေထာင္ခဲ့ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ ဗမာေတြဟာ ဘာအေၾကာင္းနဲ႔မွ တစ္ပန္းသာစရာ မရွိပါဘူး။ ဗမာေတြဟာလည္း ရွမ္းလိုပဲ၊ ဗမာေတြဟာလည္း ကခ်င္လိုပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ အားလံုးဟာ တန္းတူအခြင့္အေရး ရွိရပါ့မယ္။ ကိုယ့္ျပည္နယ္ကို လြတ္လပ္စြာ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ ရွိရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၁၉၄၇ အေျခခံဥပေဒကအစ ေနာက္ အေျခခံဥပေဒေတြအဆက္ဆက္ထိ တိုင္းရင္းသားေတြမွာ တန္းတူညီမွ်မႈဆိုတာ မရရွိခဲ့ၾကဖူးေသးပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံႀကီး ေရရွည္တည္တံ့စြာန႔ဲ တိုင္းရင္းသားအခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ၾကည္စြာေနထိုင္ႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ စစ္မွန္တဲ့ဖယ္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု ထူေထာင္မွသာ ရရွိမွပါ။ မဟုတ္ရင္ျဖင့္ ဗမာတိုင္းရင္းသားေတြဟာ က်န္တိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕ ခါးသီးစြာမုန္းတီးမႈကို အခုလက္ရွိအေျခအေနေတြလိုပဲ ခံစားေနၾကရဦးမွာပဲ။
၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဟာလည္း တိုင္းရင္းသားေတြလိုလားတဲ့ ဖယ္ဒရယ္စနစ္ကို အျပည့္အ၀ အေကာင္အထည္မေဖာ္ႏိုင္ေသးပါဘူး။ ဇယား ၁ နဲ႔ ဇယား ၂ မွာ ဇယား ၂ အရ ရပိုင္ခြင့္၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြဟာ အေတာ္ေလးကို နည္းေနေသးတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ျပင္ဆင္ရာမွာေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါေသးတယ္။
တစ္ေန႔ေန႔တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ က်န္တိုင္းရင္းသားေတြ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဗမာေတြကို မမုန္းေတာ့ပဲတစ္ေန႔၊ ညီအစ္ကိုတိုင္းရင္းသားအခ်င္းခ်င္း ၿပံဳးရႊင္စြာနဲ႔ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆတ္ႏိုင္မယ့္တစ္ေန႔၊ တိုင္းရင္းသားကိုယ္စားလွယ္ေတြအားလံုးပါ၀င္မယ့္ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ကဲ့သို႔ ဒုတိယပင္လံုစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုႏိုင္မယ့္တစ္ေန႔.....
အဲဒီေန႔ေလးကသာ တကယ့္ျပည္ေထာင္စုေန႔ အစစ္ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
အဲဒီေန႔ေလးကို ရင္ထဲကေန တရိႈက္မက္မက္ေမွ်ာ္လင့္ရင္း............
Comments
Post a Comment