e-Government ႏွင့္ NLD အစိုးရ

“e-Government ဆိုတာ Process တစ္ခုပါ။ Package တစ္ခု Product တစ္ခု ၀ယ္တာမဟုတ္ပါဘူး။ အခ်ိန္တိုင္းတာလို႔ ရမွာမဟုတ္ဘူး။ ဘယ္ေတာ့မွလည္း ၿပီးဆံုးမယ့္ကိစၥမဟုတ္ပါဘူး”

` အဲဒီစကားကို ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏို၀င္ဘာ ၇ ရက္ေန႔တုန္းက ေနျပည္ေတာ္ MICC2 မွာ က်င္းပခဲ့တဲ့ eGovernment Conference မွာပါ၀င္တဲ့ VIP Discussion Panel မွာ KMD ဦးေသာင္းတင္က ေျပာသြားခဲ့တာပါ။ တစ္နည္းအားျဖင့္ e-Government ဆိုတာ ဘယ္ေလာက္အခ်ိန္ၾကာမွာလဲ၊ ဘယ္ေတာ့ၿပီးမွာလဲ၊ ေငြဘယ္ေလာက္ကုန္မွာလဲဆိုၿပီး ေမးခြန္းထုတ္ေနျခင္းဟာ နားလည္မႈလြဲေနၾကတာျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုလိုလိုက္ျခင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္သူက ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ထားတဲ့ NLD အစိုးရရဲ႕ တာ၀န္ရွိသူေတြအေနနဲ႔ e-Government ဆိုတဲ့ ျဖစ္စဥ္ႀကီးအေပၚ ဘယ္လိုပါ၀င္ေနၿပီလဲဆိုတာ စိတ္ပါ၀င္စားတဲ့ျပည္သူေတြက ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာမႈေတြ၊ ေ၀ဖန္မႈေတြ တျဖည္းျဖည္း စတင္ေပၚထြက္လာေနၿပီျဖစ္ပါတယ္။ အြန္လိုင္းသံုးစြဲသူေတြအတြက္ လိုအပ္ေနတဲ့ Cyber Law၊ အိုင္စီတီ နည္းပညာဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈအတြက္ အဓိကအေရးပါတဲ့ ICT Master Plan၊ NLD အစိုးရရဲ႕ ပို႔ေဆာင္ေရးႏွင့္ဆက္သြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာန၀န္ႀကီး ဦးသန္႔စင္ေမာင္ရဲ႕ အိုင္စီတီအေပၚမွာ စိတ္၀င္စားမႈ စတာေတြကို e-Government Conference မွာ အနည္းငယ္ တီးေခါက္ေလ့လာခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။


အဓိကတာ၀န္ရွိတဲ့၀န္ႀကီးဌာန
e-Government နဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး အဓိကတာ၀န္ရွိတဲ့ ၀န္ႀကီးဌာနကေတာ့ ပို႔ေဆာင္ေရးႏွင့္ ဆက္သြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာနပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ယခင္ဦးသိန္းစိန္အစိုးရလက္ထက္တုန္းကေတာ့ အဲဒီ၀န္ႀကီးဌာနကို ဆက္သြယ္ေရး၊ သတင္း အခ်က္အလက္နဲ႔ နည္းပညာ၀န္ႀကီးဌာနလို႔ သတ္မွတ္ထားရာကေန NLD အစိုးရတက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ပို႔ေဆာင္ေရး၀န္ႀကီးဌာနဲ႔ ဆက္သြယ္ေရး၊သတင္းအခ်က္အလက္ႏွင့္ နည္းပညာ၀န္ႀကီးဌာနဆိုတဲ့ ၀န္ႀကီးဌာနႏွစ္ခုကို ပို႔ေဆာင္ေရးႏွင့္ဆက္သြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာနအျဖစ္ တစ္ခုတည္း ေပါင္းစည္းခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီကေနမွတစ္ဆင့္ ဦးသန္႔စင္ေမာင္ဟာ ပို႔ေဆာင္ေရးႏွင့္ဆက္သြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာနရဲ႕ ၀န္ႀကီး အျဖစ္ စတင္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ျခင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ “ေရရွည္တည္တံ့ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈကို ရရွိခ်င္ရင္ eGovernment ရဲ႕ အခန္းက႑ဟာ အလြန္အေရးႀကီးပါတယ္။ e-Government အခန္းက႑မပါရင္ ျပည့္စံုတဲ့ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ လက္ရွိျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ e-Government ညႊန္းကိန္းကိုၾကည့္ရင္ေတာ့ ႏိုင္ငံေပါင္း ၁၉၃ ႏိုင္ငံမွာ ၁၆၉ ပဲ ရွိပါတယ္”  ဆိုၿပီး ၀န္ႀကီးဟာ e-Government ကြန္ဖရင့္အဖြင့္မိန္႔ခြန္းမွာ ထည့္သြင္းေျပာၾကားသြားပံုကို ၾကည့္ရင္ e-Government အေရးပါတယ္ဆိုတာ အစိုးရအေနနဲ႔နားလည္ထားၿပီးျဖစ္သလို ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ e-Government မွာ အဆင့္အလြန္နိမ့္က်ေနတာကို သိရွိၿပီးသားျဖစ္တယ္လို႔ သံုးသပ္ႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ e-Government ခရီးစဥ္
ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ e-Government ခရီးစဥ္ကို ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ကေန စတင္ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့တာျဖစ္ၿပီး ယခုအခ်ိန္ထိ အလြန္ေႏွးေကြးစြာနဲ႔ အိပဲ့အိပဲ့ ေလွ်ာက္လွမ္းေနဆဲပဲ ရွိပါေသးတယ္။ “e-Government က ခုအခ်ိန္ထိ မေအာင္ျမင္ေသးဘူး” လို႔ ျပည္တြင္းက နည္းပညာကုမၸဏီပိုင္ရွင္တစ္ဦးက သံုးသပ္လိုက္ပါတယ္။ သို႔ေပမယ့္ အရင္ထက္စာရင္ e-Service အေတာ္မ်ားမ်ား ရေနတာကိုေတာ့ ဘယ္သူမွ မျငင္းႏိုင္ပါဘူး။ e-Government ဆိုတာ့ e-Service ေတြကို စုေပါင္းထားတာျဖစ္လို႔ အစိုးရရဲ႕၀န္ေဆာင္မႈေတြ၊ ပုဂၢလိကလုပ္ငန္းေတြရဲ႕၀န္ေဆာင္မႈေတြကို ျပည္သူေတြဟာ အီလက္ထေရာနစ္နည္းပညာနဲ႔ ရရွိလာတဲ့အမွ် e-Government က႑ တျဖည္းျဖည္း တိုးတက္လာတယ္လို႔ ယူဆရမွာျဖစ္ပါတယ္။ e-Government ခရီးစဥ္ ေႏွာင့္ေႏွးၾကန္႔ၾကာခဲ့တာဟာ ဇီးသီးဗန္း ေမွာက္ခဲ့တဲ့ကိစၥေတြ ျဖစ္ခဲ့လို႔ဆိုၿပီး ယူဆသံုးသပ္ၾကသူ အမ်ားအျပားလည္းရွိေနပါတယ္။

၀န္ႀကီးဌာနေတြရဲ႕ e-Services
အစိုးရ၀န္ႀကီးဌာနအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ သူတို႔ေတြရဲ႕၀န္ေဆာင္မႈလုပ္ငန္းေတြကို တိက်မွန္ကန္ျမန္ဆန္ ေစဖို႔အတြက္  အီလက္ထေရာနစ္၀န္ေဆာင္မႈမ်ား၊ အြန္လိုင္း၀န္ေဆာင္မႈမ်ားနဲ႔ အစားထိုး လုပ္ေဆာင္ေနၾကပါၿပီ။ ၀န္ႀကီးဌာန အေတာ္မ်ားမ်ားမွာေတာ့ ျပည္သူ႔ထံကို ဌာနရဲ႕ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြ ျဖန္႔ေ၀ေပးႏိုင္ဖို႔အတြက္ Website ေတြ ရွိေနၾကၿပီျဖစ္ပါတယ္။ သို႔ေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႕၀န္ႀကီးဌာနေတြက ေရွ႕ေျပးသေလာက္ တစ္ခ်ိဳ႕၀န္ႀကီးဌာနေတြက ေနာက္ေကာက္က် က်န္ေနဆဲပါပဲ။ လုပ္ငန္းအစအဆံုးကို အြန္လိုင္းကေန လုပ္ေဆာင္လို႔ရတဲ့ဌာနဆိုတာကေတာ့ လက္ခ်ိဳးေရလို႔ရတဲ့အဆင့္ပဲ ရွိပါေသးတယ္။ ဒါ့အျပင္ ၀န္ႀကီးဌာနအခ်င္းခ်င္း ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ အားနည္းတာေၾကာင့္ ထပ္တူသြားက်ေနတာ ေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိေနပါတယ္။ ဥပမာ ၀န္ႀကီးဌာနကတစ္ခုက လုပ္ေဆာင္ထားတဲ့ ရံုးလုပ္ငန္းဆိုင္ရာ ဖိုင္မ်ားစီမံခန္႔ခြဲမႈစနစ္ ရွိၿပီးသားျဖစ္ေပမယ့္ တျခား၀န္ႀကီးဌာနတစ္ခုကလည္း အဲဒီစနစ္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔အတြက္ တျခားကုမၸဏီတစ္ခုကို တင္ဒါေခၚၿပီး လုပ္ေဆာင္ထားတာေတြကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ႏိုင္ငံေတာ္အဆင့္ေကာ္မတီတစ္ခုခုကေန ၀န္ႀကီးဌာနအားလံုးကို နည္းပညာနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ကိုင္တြယ္အႀကံျပဳ ေျဖရွင္းေပးတာမ်ိဳးမရွိေသးတာေၾကာင့္ ၀န္ႀကီးဌာနေတြဟာ ကိုယ္နည္းကိုယ့္ဟန္နဲ႔ e-Service ေတြကို လုပ္ေဆာင္ၾကရင္း စံႏႈန္းမညီတာေတြ၊ ထပ္တူမက်တာေတြ ျဖစ္ေပၚေနဆဲပါပဲ။ အစိုးရသစ္လက္ထက္မွာ ၀န္ႀကီးဌာနေတြရဲ႕ e-Government ဆိုင္ရာ အေကာင္အထည္ေဖာ္မႈေတြကို ပဲ့ကိုင္ေမာင္းႏွင္ေပးဖို႔အတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္အဆင့္ေကာ္မတီတစ္ခု လိုအပ္ေနၿပီဆိုတာ တာ၀န္ရွိသူအားလံုး နားလည္ထားၿပီးျဖစ္ပါတယ္။

အစိုးရသစ္ရဲ႕ ေျခလွမ္းမ်ား
၂၀၁၇ ဧၿပီလ (၁)ရက္ေန႔တုန္းက ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတရံုးကေန ၀န္ႀကီးဌာနေတြအားလံုးဆီကို ျမန္မာယူနီကုတ္ကိုပဲ စံသတ္မွတ္ခ်က္အေနနဲ႔ သံုးစြဲဖို႔ အမိန္႔ညႊန္ၾကားခ်က္ ထုတ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအမိန္႔ ညႊန္ၾကားခ်က္ဟာ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာႀကိဳဆိုရမယ့္ကိစၥျဖစ္ေပမယ့္လည္း အစိုးရသစ္ဟာ ျပည္သူေတြၾကားမွာ သုံးစြဲေနတဲ့ စံႏႈန္းမညီတဲ့ ျမန္မာစာစနစ္(ဥပမာ ေဇာ္ဂ်ီ)ကို သံုးစြဲေနတာကိုေတာ့ အခုခ်ိန္ထိ ရပ္တန္႔ေပးႏိုင္စြမ္း မရွိေသးပါဘူး။ ေနာက္တစ္ခုအေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတရံုးဟာ ၀န္ႀကီးဌာနအသီးသီးရဲ႕ Chief Information Officer (CIO) မ်ားကို သီးျခားတာ၀န္ေပးဖို႔၊ CIO ေတြရဲ႕ စြမ္းရည္ကို ျမွင့္တင္ေပးဖို႔၊ e-Government အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ တြန္းအားေပးရမယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ေတြပါ၀င္တဲ့ အမိန္႔ညႊန္ၾကားခ်က္ကိုလည္း ထုတ္ျပန္ခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒါ့အျပင္ အစိုးရ၀န္ႀကီးဌာနေတြအေနနဲ႔ (Government Personnel Management System) နဲ႔ EDMS (Electronic Document Management System) ေတြကို က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔သံုးစြဲဖို႔ ညႊန္ၾကားထားမႈေတြလည္း ရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
၂၀၁၇ ဇန္န၀ါရီက စတင္ၿပီး Myanmar Web Portal ပေရာဂ်က္ကို စတင္အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့ၿပီး ၂၀၁၈ မွာ အၿပီးသတ္ဖို႔ စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ေနပါတယ္၊ မည္သူမဆို အစိုးရဌာနအသီးသီးရဲ႕ ကိန္းဂဏန္းေတြ၊ အခ်က္အလက္ေတြကို အဲဒီကေနတစ္ဆင့္ သိရွိၾကည့္ရႈႏိုင္မယ္လို႔ ဆက္သြယ္ေရးႏွင့္ပို႔ေဆာင္ေရး၀န္ႀကီးက ေျပာပါတယ္။
မၾကာေသးခင္ကာလျဖစ္တဲ့ ၂၀၁၈ ဇန္နဝါရီလကုန္တုန္းက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ က နာယကအေနနဲ႔တာ၀န္ယူၿပီး e-Government ဦးေဆာင္ေကာ္မတီကို ဖြဲ႕စည္းလိုက္တာကိုလည္း ေတြ႕ရပါတယ္။ အရင္အစိုးရတုန္းက e-Government ေကာ္မတီဥကၠဌဟာ ဝန္ႀကီးအဆင့္ပဲကိုင္တြယ္တာမို႔ ဝန္ႀကီးဌာနအခ်င္းခ်င္း ေပါင္းစပ္လုပ္ကိုင္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေႏွးေကြးမႈ၊ မေအာင္ျမင္မႈေတြ ရွိတယ္ဆိုတဲ့ ေဝဖန္သံေတြၾကားမွာ လက္ရွိအစိုးရအေနနဲ႔ e-Government ေကာ္မတီကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးေဆာင္လိုက္ၿပီျဖစ္ပါတယ္။ဒါေပမယ့္ အလုပ္တာဝန္ေတြမ်ားျပားလြန္းတဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္အေနနဲ႔ e-Government အေကာင္အထည္ေဖာ္ေရး လုပ္ငန္းစဥ္မွာ လမ္းညႊန္ႀကီးၾကပ္မႈ အျပည့္အ၀ လုပ္ႏိုင္ပါ့မလားဆိုတာ ေစာဒကတက္စရာေတာ့ရွိေပမယ့္ e-Government လုပ္ငန္း အေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္ေရး ေကာ္မတီဆိုတာကိုလည္း ဦးေဆာင္ေကာ္မတီနဲ႔အတူတူ ဖြဲ႕စည္းၿပီးျဖစ္တာမို႔ အဆိုပါ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေဆာင္ေရးေကာ္မတီရဲ႕ လုပ္ကိုင္ႏိုင္စြမ္းကို ေစာင့္ၾကည့္အကဲခတ္ရမွာပဲျဖစ္ပါတယ္။ အခုထိေတာ့ ေကာ္မတီ အစည္းအေ၀းေတြ မစတင္ႏိုင္ေသးဘူးလို႔ သိရပါတယ္။

ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့စိန္ေခၚမႈမ်ား
e-Government အေကာင္အထည္ေဖာ္ရမွာ အစိုးရသစ္အတြက္ ႀကံဳေတြ႕ေနရတဲ့စိန္ေခၚမႈ (၄) ခ်က္ ရွိေနပါတယ္။ ပထမအခ်က္ကေတာ့ အစိုးရဌာအဖြဲ႕အစည္းအသီးသီးေတြရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ရည္အားနည္းမႈပါပဲ။ နည္းပညာဆိုင္ရာ တတ္ကၽြမ္းမႈအားနည္းတာေတြ၊ ေခါက္ရိုးက်ိဳးေနတဲ့ပံုစံအတိုင္း ဆက္သြားခ်င္တဲ့၀န္ထမ္းေတြ၊ အေျပာင္းအလဲကို ေၾကာက္ရြံ႕တဲ့၀န္ထမ္းေတြကလည္း ဒုနဲ႔ေဒး ရွိေနဆဲပါပဲ။ e-Government နဲ႔အတူ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ ဆိုတာကလည္း တြဲကပ္ပါလာတာမို႔ တစ္ခ်ိဳ႕က ကိုယ့္ရဲ႕လုပ္ကြက္ေလး ေပ်ာက္သြားမွာ စိုးရိမ္ၾကသူေတြလည္း ရွိပါေသးတယ္။ ဒုတိယအခ်က္ကေတာ့ ဌာနဆိုင္ရာအခ်င္းခ်င္း ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ အားနည္းျခင္းပါပဲ။ ဌာနတစ္ခုက အေကာင္အထည္ေဖာ္ၿပီးသြားၿပီျဖစ္တဲ့ အြန္လိုင္း သို႔မဟုတ္ အိုင္တီနည္းပညာ ထုတ္ကုန္တစ္ခုကို အျခားဌာနကမသိဘဲ အဲဒီဌာနကလည္း တင္ဒါေခၚၿပီး လုပ္ေဆာင္ေနတာေတြေၾကာင့္ ျပည္သူ႔ေတြရဲ႕အခြန္ေငြေတြ အလဟသျဖစ္ေနတာေတြ၊ ဌာနဆိုင္ရာအခ်င္းခ်င္း ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေအာင္ ေစာင့္ၾကည့္ထိန္းခ်ဳပ္ေပမယ့္ ႏိုင္ငံေတာ္အဆင့္ေကာ္မတီတစ္ရပ္ မရွိေသးတာေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ ႏိုင္ငံေတာ္အဆင့္အေနနဲ႔ ေဆာင္ရြက္မယ့္ပေရာဂ်က္ေတြ (ဥပမာ National Identiy Card Project) မွာ ၀န္ႀကီးဌာနေတြ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ရေတာ့မွာျဖစ္ပါတယ္။ တတိယအခ်က္ကေတာ့ နည္းပညာ အေျခခံအေဆာက္အဦ (IT Infrastructure) ေတြ လိုအပ္ေနတဲ့အခ်က္ပါပဲ။ ဥပမာ မီးပြိဳင့္တစ္ခုမွာ ျဖတ္သန္းသြားတဲ့ ကားတစ္စီးဟာ လိုင္စင္ရွိလား၊ လိုင္စင္မဲ့လားဆိုၿပီး စစ္ေဆးမယ့္စနစ္ (RFID Vehicle Registration System) ကို အစိုးရသစ္ဟာ စတင္အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနၿပီျဖစ္ေပမယ့္ စနစ္ကို စတင္ဖို႔အတြက္ အေျခခံအေဆာက္အဦေတြလိုအပ္ေနတဲ့ စိန္ေခၚမႈေတြကိုလည္း ႀကံဳေတြ႕ေနရပါတယ္။ သို႔ေပမယ့္ အေျခခံအေဆာက္အဦဆိုတာကေတာ့ ဘတ္ဂ်တ္နဲ႔နည္းပညာရွိရင္ ေျဖရွင္းလို႔ရတဲ့ကိစၥတစ္ခုလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးတစ္ခ်က္ကေတာ့ ႀကီးမားပါတယ္။ e-Government ဇီးသီးဗန္းေမွာက္တဲ့ကိစၥပါ။ e-Government ကို အေၾကာင္းျပၿပီး မတန္မဆပစၥည္းဝယ္ယူမႈေတြ၊ ကုမၸဏီေတြဘက္က လံုးဝမျဖစ္သင္တဲ့ႏႈန္းထားေတြ ရယူၿပီး လုပ္ခဲ့တာေတြ စတဲ့ ဇီးသီးဗန္းေမွာက္ခဲ့တာေတြဟာ အရင္အစိုးရတုန္းကလည္း ျဖစ္ခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ အခု လက္ရွိအစိုးရလက္ထက္မွာ e-Government ဇီးသီးဗန္းထပ္မေမွာက္ဖို႔ အလြန္အေရးႀကီးပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ဝန္ႀကီးဌာနေတြဘက္က တင္ျပလာတဲ့ e-Government ဆိုင္ရာ အသံုးစရိတ္ေတြဟာ ျဖစ္သင့္ေသာႏႈန္းထားမ်ား ဟုတ္မဟုတ္၊ ျပင္ပေပါက္ေစ်းႏွင့္ညီမညီ စသည္ေတြကို လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြက ေသခ်ာစီစစ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၁၈ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၂၂ ရက္တုန္းက ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွာ တင္ျပေဆြးေႏြးသြားၾကတဲ့ ျပည္သူ႔ေငြစာရင္းပူးေပါင္းေကာ္မတီအစီရင္ခံစာအရ ပညာေရးဝန္ႀကီးဌာနက ကြန္ပ်ဴတာဝယ္ယူဖို႔ေတာင္းခံထားတဲ့ စာရင္းမွာ Desktop တစ္လံုး ၁၃ သိန္း၊ Laptop တစ္လံုး ၁၅ သိန္းႏႈန္းနဲ႔ Desktop အလံုးေပါင္း ၁၂၀၀ ေက်ာ္၊ Laptop အလံုးေပါင္း ၂၀၀ ေက်ာ္စတဲ့ ျပင္ပေပါက္ေစ်းထက္ အဆမ်ားစြာ တင္ျပေတာင္းခံမႈကိုၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ေသခ်ာစိစစစ္ၾကပ္မတ္မႈ လိုအပ္ေနၿပီလို႔ ေျပာရေတာ့မွာပဲျဖစ္ပါတယ္။

မခ်ိတင္ကဲျဖစ္စရာေတြ
စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ႀကီးေတြ ညည္းတြားေနက်စကားတစ္ခြန္းရွိပါတယ္။ ဒီအစိုးရဟာ စီးပြားေရးကို စိတ္မ၀င္စားဘူးတဲ့ စကားပါပဲ။ တကယ့္အေျခအေနမွာလည္း အစိုးရသစ္ဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုသာ အားသြန္ခြန္စိုက္ ႀကိဳးစားေနဆဲျဖစ္ၿပီး က်န္ရွိတဲ့က႑မ်ားကို အေနာက္ကို ေရႊ႕ထားတာကိုေတြ႕ရပါတယ္။ အဲဒီထဲမွာ e-Government အေကာင္အထည္ေဖာ္ေရးကိစၥဆိုတာကလည္း တစ္ခုအပါအ၀င္ပါ။ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္၊ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ထဲမွာ နည္းပညာတတ္ကၽြမ္းတဲ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြ မပါ၀င္တာေၾကာင့္ e-Government စနစ္ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ေအာင္ျမင္ဖို႔အတြက္ လိုအပ္တဲ့ ဥပေဒေတြ ထြက္ေပၚလာျခင္းမရွိေသးပါဘူး။ ျပင္ဆင္သင္တဲ့ဥပေဒေတြလည္း မျပင္ဆင္ႏိုင္ေသးပါဘူး။ ပို႔ေဆာင္ေရးနဲ႔ဆက္သြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာနအေနနဲ႔လည္း အခ်ိဳးအေကြ႕တစ္ခုသဖြယ္ ျဖစ္သြားေစမယ့္ e-Government ဆိုင္ရာ ေျခလွမ္းသစ္လွမ္းတာမ်ိဳး ယခုအခ်ိန္ထိေတာ့ မေတြ႕ရေသးပါ။ သို႔ေပမယ့္ ပို႔ေဆာင္ေရးႏွင့္ဆက္သြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာန၀န္ႀကီးကေတာ့ “e-Government သမိုင္းစာမ်က္ႏွာသစ္ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဖြင့္လွစ္ၾကရေအာင္” ဆိုၿပီး e-Government Conference အဖြင့္မိန္႔ခြန္းအဆံုးသတ္မွာ ထည့္သြင္းေျပာၾကားသြားတာကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ သမိုင္းစာမ်က္ႏွာသစ္အား တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာေတာ့ ဖြင့္လွစ္ႏုိင္မည္ဟု ယံုၾကည္ရင္း…………။